عطر مخلط

از دیر باز گلها و گیاهان به عنوان منابع اسانس و ترکیبات معطر استفاده می‌شوند. یک گیاه بیش از یک ماده معطر می‌تواند داشته باشد و از بخشهای مختلف آن می توان برای تولید اسانس و مواد معطر مختلف استفاده نمود.
هنر عطرسازی در زمان باستان از میان رودان (بین النهرین) و مصر شروع شده و در ایران و روم باستان توسعه پیدا کرد. در حفریات سیلک کاشان غیر از ظروف سفالین، تنگ‌های کوچک که مخصوص نگهداری عطر بوده نیز پیدا شده که مربوط به اواخر هزاره چهارم پیش از میلاد می باشد.

دانشمند ایرانی ابن سینا فرایند عصاره‌گیری از گل‌ها با استفاده از روش تقطیر را که امروزه به‌طور معمول استفاده می‌گردد معرفی کرد. اولین تجربه او با گل رز بوده ‌است. از زمان این کشف، عطر از مخلوطی از روغن‌ها، گیاهان یا گلبرگ‌های خرد شده که یک ترکیب قوی معطر را به وجود می‌آورند به دست می‌آید. از این میان گلاب بلافاصله میان مردم محبوب شد.

پوست (مانند دارچین، لیمو، پرتقال و …)، گل و شکوفه (مانند رز، یاس، مریم و …)، میوه ها (مانند توت فرنگی، سیب و …)، برگ و جوانه (مانند اسطوخودوس، نعنا و …)، ریشه و پیاز (مانند زنبق و …)، بذر (مانند گشنیز، زیره، هل و …) و چوب درختان (صندل، رزوود، توس و …) و صمغ (مانند باریجه، کندر و …) از بخشهای گیاهان هستند که برای تولید اسانس و روغنهای معطر بعنوان مواد اولیه عطر به کار برده می شوند.

حجم این محصول +_6 گرم